Ospa wietrzna zaczyna się stosunkowo niegroźnie od bólu głowy i gorączki. Następnie pojawiają się na tułowiu grudki, które szybko się rozprzestrzeniają. Na początku grudki są jasnoczerwone, a już po kilku godzinach są to małe, wypełnione cieczą i łatwo pękające pęcherzyki. Następnie tworzą się na nich strupki. Wysypka rozprzestrzenia się na inne części ciała. Pęcherzyki ospy jak i strupki są niezwykle dokuczliwe poprzez swędzenie.
Ospa wietrzna jest chorobą wirusową, która bardzo łatwo i szybko się rozprzestrzenia. Przeprowadzone badania wskazały, że nawet z odległości 10 metrów można zarazić się ospą.
Najczęściej występuje u dzieci.
Ospa wietrzna jest chorobą jednorazową, co oznacza, że zachorować na nią możemy tylko raz w życiu. Jednak osoba, która w przeszła już ospę wietrzną może zachorować w wieku późniejszym na półpasiec, który wywoływany jest przez tą samą bakterię. W rzadkich przypadkach ospa wietrzna może zaatakować mózg, jednak poza problemami z równowagą także ustępuje.
Ponieważ ospa wietrzna jest chorobą niezmiernie łatwo przenoszącą się, trudno jest jej zapobiegać. Zapobieganie utrudnione jest także przez to, że objawy występują dopiero po około trzech tygodniach od zarażenia.
Do lekarza powinniśmy się udać, jeśli nie możemy sobie samodzielnie poradzić ze swędzeniem oraz gdy wysypka przybiera kolor czerwony, a płyn w niej znajdujący żółknie, co oznacza stan zapalny. Natychmiast powinniśmy się zgłosić do lekarza, gdy wystąpią znaczne bóle głowy oraz sztywność karku lub silne wymioty.
W czasie trwania choroby nosić lekką, luźną odzież, taką, która nie będzie drażnić skóry. Należy przyciąć paznokcie, aby utrudnić sobie często podświadome rozdrapywanie wysypki i tym samym dalsze jej roznoszenie. Stosować częste prysznice, które nie tylko złagodzą świąd, ale także zapobiegają tworzeniu się stanów zapalnych.
Leczenie polega na łagodzeniu objawów. Stosuje się różne proszki lub maści, które zmieniają uczucie świądu w odczuwanie zimna lub ciepła. Preparaty takie dostępne są w aptekach.