Niewysoka gorączka, złe samopoczucie, spadek wagi, kaszel z odkrztuszaniem żołtawozielonkawej flegmy, odkrztuszanie krwi (zwłaszcza rano), bóle w klatce piersiowej, skoki temperatury ciała.
Chorobę wywołują bakterie (prątki) gruźlicy. Źródłem zakażenia są chorzy na gruźlicę wydalający prątki wraz z drobniutkimi kropelkami plwociny zawieszonymi w powietrzu. Inny źródłem zakażenia może stać sie niepasteryzowane mleko pochodzące od krów zakażonych gruźlicą.
Jest tym większe, im gorszy jest sposób odżywiania danej osoby oraz w im większym zagęszczeniu jest ona zmuszona mieszkać. Ryzyko zachorowania wzrasta, gdy dochodzi do kontaktu z osobą, która obecnie choruje na gruźlicę, lub chorowała, ale nie była leczona. U osób z osłabioną odpornością organizmu może dojść do zakażenia prątkami gruźlicy.
Niedostatecznie wczesne rozpoznanie gruźlicy może doprowadzić do zajęcia przez chorobę innych narządów.
Istotną rolę odgrywają szczepienia przeciw gruźlicy. Zapobiegawcze leczenie lekami przeciwgruźliczymi ma swoje uzasadnienie, o ile spełnione są trzy warunki: występuje duże ryzyko zachorowania, odporność organizmu jest obniżona, duże jest prawdopodobieństwo styczności z prątkami gruźlicy (np. w przypadku podróży zagranicznych).
Przy podejrzeniu zatknięcia się z nieleczonym chorym na gruźlicę lub gdy przewidujesz taki kontakt. W przypadku spadku wagi ciała, uczucia rozbicia, kaszlu z odpluwaniem żółtawozielonkawej flegmy.
Niestety, samemu nie można sobie pomóc.
Leczenie musi być prowadzone za pomocą specjalnych leków przeciwgruźliczych. W leczeniu stosuje się zawsze kilka leków jednocześnie. Hospotalizacja obejmuje jedynie pierwsze dni od rozpoznania gruźlicy. Przy każdym zachorowaniu na gruźlicę niezbędne jest dokładne zbadanie środowiska domowego (rodzina, osoby współmieszkające).