Najczęstszym objawem anginy jest bardzo wysoka gorączka, której mogą towarzyszyć wymioty (głównie u dzieci do 7. roku życia). Choroba ta rozwija się w całym organizmie, stąd chorzy często uskarżają się na ogólne rozbicie, rozdrażnieni, niemożność skupienia uwagi na wykonywanych czynnościach. Mogą pojawić się bóle w stawach. W czasie choroby pacjenci uskarżają się na obrzęk migdałków, ich zaczerwienienie, opuchnięcie, a nawet silny ból, utrudniające połykanie, (a w skrajnych przypadkach nawet mowę i oddychanie). Po około 48 godzinach na migdałkach pojawiają się śluzowo-ropne naloty.
Do objawów zalicza się również: uciążliwy katar, brak apetytu, powiększenie i bolesność węzłó chłonnych w okolicy szyi, nieprzyjemny zapach z ust.
Przyczyną zachorowania jest zakażenie wywołane przez bakterie paciorkowców. Angina przenosi się drogą kropelkową. Zarazić można się również przez dotyk.
Ryzyko zachorowania wzrasta, jeżeli przebywamy w pomieszczeniach pełnych ludzi, dusznych (szkoła, praca) i mamy kontakt z osobą chorą na anginę. Zarazić można się poprzez używanie tych samych przedmiotów, co chora osoba (np. słuchawki telefou, klawiatury, ręcznika, kubka, itp.).
Zdecydowanie ryzyko wzrasta jeżeli: jesteśmy przemęczeni, osłabieni z powodu przebycia w niedawnym okresie innych chorób, źle się odżywiamy, ubieramy się niezbyt ciepło, przemoczymy nogi.
W przypadku nielecenia anginy może dojść do wielu schorzeń niebezpiecznych dla życia człowieka:
• zapalenie węzłów chłonnych szyi;
• ropień okołomigdałkowy mogący powodować zapalenie struktur wewnątrzczaszkowych, co zagraża życiu pacjenta;
• zapalenie ucha środkowego;
• zapalenie wyrostka robaczkowego;
• zapalenie zatok
• zapalenie mięśnia sercowego,
• zapalenie stawów;
• zapalenie nerek;
• stany zapalne skóry.
Pomocne w zapobieganiu zachorowaniom jest hartowanie gardła poprzez spożywanie chłodnych pokarmów i napojów.
Kiedy tylko zajdzie podejrzenie ropnego zapalenia migdałków.
Należy pić dużo ciepłych, ale nie gorących napojów. Dieta pacjenta powinna być półpłynna, ponieważ takie pokarmy nie podrażniają chorej śluzówki. Należy zrezygnować z dań pikantnych i gorącch na rzecz bogatych w witaminy. Wskazane jest przebywanie na świeżym powietrzu. Pomocne mogą być ciepłe okłady n bolące węzły chłonne.
Leczenie polega na podawaniu antybiotyków oraz leków obniżających gorączkę. Wskazane jest stosowanie leków odkażających jamę ustną. Można zastosować leki przeciwbólowe w celu zmniejsznia bólu wywołanego przez obrzęk migdałków.
W skrajnych przypadkach konieczne jest chirurgiczne usunięcie przerośniętych migdałków.