Porażenie nerwu twarzowego, Porażenie Bella

Niemożność zamknięcia oka, osłabienie napięcia mięśniowego po stronie porażonej, wykrzywienie lub asymetria twarzy, trudności w mówieniu i jedzeniu, jednostronne opadanie kącika ust, zaburzenia smaku i słuchu, wysychanie spojówek, pieczenie oka, ból za uchem.

Najczęściej porażenie nerwu twarzowego jest samoistne (idiopatyczne) i określa się je wtedy jako porażenie Bella. Uważa się, że główną przyczyną porażenia jest obrzęk nerwu twarzowego (jednak przyczyn powstawania obrzęku nie znamy).
Inne możliwe przyczyny porażenia nerwu twarzowego to: pęknięcie podstawy czaszki, złamanie kości skroniowej, guz kąta mostowo-móżdżkowego, zapalenie ucha środkowego, półpasiec (zespół Ramsaya Hunta), złamanie okolicy otworu rylcowo-sutkowego, zapalenie ropne ślinianki przyusznej, nowotwory ślinianki przyusznej, zespół Guillaina-Barrego, borelioza, sarkoidoza (zespół Heerfordta), wrodzona hipoplazja jąder nerwu VII i IV (zespół Moebiusa), stwardnienie rozsiane, zespół Melkerssona-Rosenthala.

Najczęściej dotyka osoby w wieku powyżej 40 lat, ale nie jest ro reguła.

Trwałe porażenie mięśni mimicznych twarzy, przykurcze niedowładniętych mięśni, rzadko kloniczne skurcze mięśni i autonomiczne synkinezy, w następstwie wadliwej regeneracji włoskówi nerwowych mogą powstać synergistyczne współruchy w obrębie twarzy, np. przymykanie oka przy mówieniu, lub uśmiechu, czasem porażenie Bella jest u młodych pacjentów zwiastunem stwardnienia rozsianego.

Niestey nie są znane sposoby zapobiegania chorobie.

Gdy tylko wystąpią objawy należy udać się jak najszybciej do lekarza.

Samoleczenie ma na celu zapobieganie uszkodzeniu oka oraz złagodzeniu objawów. Wskazane jest zakładanie opatrunku ochronnego, zwłaszcza na noc. Pomocne mogą okazać się specjalne masaże i ćwiczenia twarzy. Należy unikać pokarmów mogących powodować zaksztuszenie, najwygodniej jest przejść na dietę płynną do czasu ustąpienia dolegliwości.

Nie ma pełnej zgodności co do właściwego leczenia tego schorzenia. Najczęściej podaje się leki, mające na celu zmniejszenie obrzęku i stanu zapalnego. Jeżeli leczenie farmakologiczne nie przynosi poprawy, przeprowadza się zabieg powiększenia kanału kostnego, w którym przebiega nerw twarzowy.