Rozedma płuc

Zmniejszona wydolność fizyczna organizmu, zadyszka przy wysiłku fizycznym, duszności występujące nawet w stanie spoczynku, świszczący oddech, kaszel po przebudzeniu połączony z odksztuszaniem białożółtego śluzu, osłabienie czynności serca, obrzęk kończyn dolnych.

Przewlekłe zapalenie oskrzeli, zakażenie wirusem lub bakterią, które wywołały przeziębienie, błony śluzowej oskrzeli, przebywanie w miejscach, gdzie powietrze jest skażone substancjami szkodliwymi.

Jest znacznie zwiększone u osób chorujących na przewlekłe zapalanie oskrzeli, skażone substancjami szkodliwymi powietrze przyczynia się do powstania rozedmy, ale też wpływa na jej postęp.

Niewydolność oddechowa, przeciążenie serca, ostra niewydolność serca, śmierć.

Rzucenie palenia i unikanie miejsc o znacznym zanieczyszeniu powietrza. Należy prowadzić możliwie oszczędny tryb życia.

W przypadku nasilenia się dolegliwości w przebiegu przewlekłego zapalenia oskrzeli, przy zmniejszonej wydolności fizycznej i oddechowej. Osoby z rozpoznaną rozedmą płuc powinny zgłaszać się do lekarza z każdym przeziębieniem, podejrzeniem zakażenia oskrzeli, czy nagłym pogorszeniem zdrowia.

Prowadzenie jak najbardziej oszczędnego trybu życia, niezwłoczne rzucenie palenia, unikanie pomieszczeń z zanieczyszczonym powietrzem, zmiana pracy w przypadku zatrudnienia na stanowisku związanym z narażeniem na substancje szkodliwe, unikanie styczności z osobami przeziębionymi, unikanie nadmiernego wysiłku.

Rozedmowych zmian w płucach nie da się cofnąć, można jednak dążyć do zmniejszenia dolegliwości i zahamowania postępu choronby. Każde zakażenie w obrębie płuc i oskrzeli wymaga leczenia przy użyciu antybiotyków. W wielu przypadkach pomocne są leki upłynniające śluz w oskrzelach, a także leki rozszerzające oskrzela. U osób cierpiących na zaawansowaną rozedmę zachodzi potrzeba okresowego oddychania powietrzem o zwiększonej ilości czystego tlenu. Pomocna są leki poprawiające pracę serca i środki moczopędne.