Jest to badanie radiologiczne polegające na przechodzeniu przez klatkę piersiową kontrolowanych dawek promieni rentgenowskich - promieni X, rzutowanych na prostopadłą płaszczyznę z detektorem tych promieni. Standardowe zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej wykonywane jest w projekcji tylno-przedniej. Niekiedy wykonuje się zdjęcie boczne, rzadziej skośne. Niekiedy zdjęcie rentgenowskie wykonuje się po bezpośrednim podaniu doustnie środka cieniującego - kontrastu, celem lepszej oceny przełyku oraz śródpiersia.

RTG klatki piersiowej jest często niezastąpionym badaniem diagnostycznym układu oddechowego: pozwala ocenić upowietrzenie płuc, różnicuje odmę, niedodmę, płyn w opłucnej, pozwala wykryć zmiany w miąższu płuc, pozwala wykryć nieprawidłowości okolicznych węzłów chłonnych.
Badanie to umożliwia także pobieżną ocenę układu sercowo-naczyniowego, pozwala wyciągnąć wnioski na temat wydolności mięśnia sercowego oraz w sposób pośredni wnioskować na temat nasilenia zmian miażdżycowych w organizmie, a także o zmianach związanych z nadciśnieniem tętniczym. Pozwala na zdiagnozowanie wielu chorób związanych z układem krążenia oraz układem oddechowym, np.: choroby niedokrwiennej serca, gruźlicy, niewydolności serca, zapalenia płuc, oskrzeli, itp.

Nie trzeba się specjalnie przygotowywać do tego badania. Przed prześwietleniem nie wykonuje się żadnych dodatkowych badań.

W celu wykonania zdjęcia w projekcji tylno-przedniej pacjent powinien ręce mieć oparte na biodrach, łokcie wysunięte do przodu, barki powinny być opuszczone i podobnie jak łokcie odchylone do przodu, broda uniesiona, przednia powierzchnia klatki piersiowej powinna swobodnie przylegać do kasety rentgenowskiej. Pacjentowi poleca się wykonać głęboki wdech i na chwilę zatrzymać oddech. W tym czasie następuje naświetlenie klatki piersiowej promieniami rentgenowskimi. Czas pojedynczego napromieniowanie trwa zwykle nie dłużej niż kilkaset milisekund. W wybranych przypadkach bezpośrednio przed wykonaniem zdjęcia pacjentowi poleca się wypicie tzw. papki barytowej (może być ona bez smaku lub z dodatkiem substancji smakowych).
U pacjentów ciężko chorych (leżących) zdjęcia klatki piersiowej wykonuje się w pozycji leżącej lub siedzącej - są to tzw. zdjęcia radiologiczne przyłóżkowe. Zdjęcia tego typu wykonuje się przy pomocy przenośnego aparatu rentgenowskiego.
Przed badaniem należy zgłosić przeprowadzającemu czy jest się w ciąży oraz kiedy było wykonywane ostatnie badanie RTG.

Nie ma specjalnych zaleceń.

Wykonywanie radiologicznego standardowego badania klatki piersiowej współczesnymi aparatami rentgenowskimi nie zagraża zdrowiu badanego i nie jest związane z ryzykiem powikłań. Jeśli jest taka potrzeba, badanie może być powtarzane wielokrotnie. Wykonywane jest u chorych w każdym wieku. Nie może być wykonywane u kobiet w ciąży. Należy unikać wykonywania badania u kobiet w II połowie cyklu miesiączkowego, u których zaistniała możliwość zapłodnienia.