Mammografia jest to obrazowa metoda badania gruczołu piersiowego (sutka) z użyciem promieni rentgenowskich (promieni X). Badanie to wykonuje się specjalnym aparatem rentgenowskim (mammograf, mammomat), który pozwala na uzyskanie promieniowania miękkiego (25-45 kV). Pozwala to na odróżnienie poszczególnych struktur oraz zmian patologicznych w sutku.

Badanie mammograficzne wykonuje się profilaktycznie u kobiet po 40. roku życia. U kobiet ze zwiększonym ryzykiem raka sutka (np. występowanie raka sutka w rodzinie, dysplazja gruczołu piersiowego) wykonuje się je poniżej 40. roku życia. Mammografię robi się: przed rozpoczęciem terapii hormonalnej, przy podejrzeniu zmian w sutku (guz, wciągnięcie brodawki lub skóry, wyciek z brodawki, ograniczone bóle, torbiel, karcinofobia), po amputacji sutka (jako badanie kontrolne). Badanie wykonywane jest na zlecenie onkologa, chirurga, ginekologa.

W niektórych przypadkach przed mammografią wykonuje się ultrasonografię (USG) lub biopsję cienkoigłową gruczołu sutkowego. Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania, jednakże zaleca się, aby badanie to przeprowadzać w I fazie cyklu miesiączkowego.

Zdjęcia rentgenowskie wykonuje się w dwóch podstawowych projekcjach. W projekcji góra-dół oraz w projekcji bocznej, pacjentka pozostaje w pozycji stojącej. Badana pierś jest uciśnięta między podstawką z kasetą rentgenowską a plastikową płytą kompresyjną. Projekcję boczną wykonuje się celem uwidocznienia zmian leżących głęboko w gruczole, zwłaszcza blisko ściany klatki piersiowej - zmian trudnych do badania palpacyjnego. Podstawowe projekcje uzupełnia się czasami projekcją skośną w celu uwidocznienia zmian w tzw. ogonie Spece'a i dla oceny pachowych węzłów chłonnych. W niektórych badaniach przesiewowych stosuje się wyłącznie jedną projekcję - skośną.

Badającemu należy zgłosić: ciążę, wyniki poprzedniej mammografii, badań USG, wszystkie badania RTG wykonywane w ostatnim miesiącu.

Nie ma specjalnych zaleceń.

Bóle sutka, krwiak podskórny.