Jeśli chodzi o zmiany hormonalne, możemy jeszcze wyróżnić łysienie spowodowane menopauzą. Zwykle łysienie to pojawia się wraz z ostatnią miesiączką, przybierając typową dla łysienia kobiet postać rozlaną, skupiającą się na czubku głowy – włosy zostają znacząco przerzedzone. Dodatkowo, do objawów tego łysienia dochodzi nadmierne owłosienie okolic znamiennych dla owłosienia mężczyzn, czyli tak zwany hirsutyzm, występujący głównie pod postacią tzw. wąsika. Oba te objawy, wraz ze zwiększaniem się okresu czasu od ostatniej miesiączki, przybierają silniejszą postać.
Może w przypadku kobiet pojawiać się również łysienie rozlane połączone z bliznowaceniem, a więc nieodwracalne (miejsca pokryte bliznowaceniem nie są w stanie wytworzyć nowych włosów). Ten typ łysienia dotyka najczęściej osoby, u których objawia się silna anemia czy choroby tarczycy takie, jak jej niedoczynność albo nadczynność – w tym przypadku, jak widać, diagnoza jest bardzo istotna, aby móc leczyć nie samo łysienie, ale jego przyczyny.
Bardzo ostrożnie należy podejść do problemu łysienia u kobiet młodych czy nastolatek. Niejednokrotnie może ono mieć podstawę dziedziczną czy wynikać ze zmian hormonalnych w jajnikach. Czasem jednak jest również oznaką poważniejszych chorób, takich jak choroby układu immunologicznego – na przykład anemia złośliwa czy immunologiczne upośledzenia tarczycy i bielactwo.