Charakterystyka włosów

Na głowie człowieka jest przeciętnie około 100 000 włosów. Każdy z nich ma taką samą konstrukcję; wszystkie włosy są pogrupowane po cztery, z czego każdy włos jest w różnej fazie wzrostu. Włos ma dosyć skomplikowaną budowę – ogólnie jest to martwy naskórek, przekształcony we włókna zrogowaciałe. Budowę włosa można przedstawić w następujący sposób: pierwszą zewnętrzną warstwą jest warstwa ochronna naskórka, która ma za zadanie chronić korę włosa – tutaj bowiem zachodzą procesy determinujące jego barwę, strukturę (np. włosy proste, kręcone) oraz jego właściwości. Wewnątrz występuje rdzeń, czyli środek włosa – nie zawsze jest on jednak obecny.

Rdzeń włosa wytwarza duże ilości keratyny, dzięki której włos może rosnąć i rozwijać się według faz rozwoju. Im więcej keratyny, tym włos jest grubszy– stwierdzono, że najmniej keratyny zawierają włosy małych dzieci, zaś najwięcej – osób dorosłych, a także, że najcieńsze włosy to te o barwie blond, zaś najgrubsze – czarne. Można to porównać również do przekrojów włosa, decydujących o łatwości ich układania, a także budowie – włosy rasy europejskiej mają przekrój owalny i są najłatwiejsze do ułożenia, sprężyste i cienkie, podczas gdy włosy rasy afrykańskiej są już grube, ciemne, ciężkie, najczęściej o przekroju spłaszczonym owalnym, a więc najtrudniejsze do ułożenia.

Możemy wyróżnić trzy rodzaje keratyny, jaka występuje we włosach ludzkich. Pierwszym rodzajem jest keratyna płaska, która buduje warstwę rogową skóry; następną warstwę tworzy keratyna włóknista – obecna w korze włosa, zaś keratyna amorficzna jest substancja łączącą włos ze skórą głowy.