Po odkryciach dokonanych w latach 80. XX wieku przez zeszłorocznego noblistę w dziedzinie fizjologii i medycyny - Haralda zur Hausena, dziś nikt już nie ma wątpliwości, że przewlekle zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) odpowiada za niemal 100 proc. przypadków raka szyjki.

Obecnie, w Europie i innych krajach świata dostępne sa dwie szczepionki, które mają chronić przed wirusami HPV wywołującymi najwięcej przypadków tego nowotworu złośliwego jakim jest rak szyjki macicy. Są to HPV 16 oraz HPV 18. Jeden z tych preparatów zawiera chroni dodatkowo przeciwko zakażeniu dwoma typami wirusa brodawczaka - HPV 6 i 11, które są odpowiedzialne za łagodne zmiany na narządach płciowych, tzw. kłykciny kończyste. Jest to tzw. szczepionka czterowalentna o nazwie Gardasil (na polskim rynku znana jako Silgard). Natomiast drugi preparat, tzw. szczepionka dwuwalentna o nazwie Cervarix, zawiera innowacyjny adjuwant, czyli związek mający dodatkowo wzmacniać reakcje układu odporności na szczepienie.

Aby porównać efekty działania tych dwóch produktów naukowcy z Collegium Medycyny Alberta Einsteina w Nowym Jorku przeprowadzili badania wśród kobiet w wieku od 18 do 45 roku życia, z których część otrzymała trzy dawki szczepionki dwuwalentnej, a część szczepionki czterowalentnej.

W miesiąc po otrzymaniu trzeciej dawki (czyli w 7 miesięcy po podaniu pierwszej dawki) pacjentkom zmierzono poziom przeciwciał przeciw wirusom HPV 16 i HPV 18.

Okazało się, że kobiety zaszczepione preparatem dwuwalentnym miały od ponad 2 do niemal 5 razy wyższy poziom aktywnych przeciwciał przeciw HPV 16 w surowicy krwi, w porównaniu z pacjentkami, które otrzymały preparat czterowalenty. Poziom przeciwciał przeciw HPV 18 był wyższy od ok. 7 do 9 razy.

Po szczepionce dwuwalentnej wykrywano też wyższy poziom przeciwciał przeciw HPV w wydzielinie szyjki oraz trzy razy więcej komórek odporności odpowiedzialnych za pamięć immunologiczną (tzw. limfocyty B pamięci).