Inżynieria tkankowa to przyszłość medycyny regeneracyjnej - dziedziny, której zadaniem jest odbudowa narządów utraconych w wyniku urazów, chorób przewlekłych lub wadliwie rozwiniętych u osób nowo narodzonych - mówi Anna Kaźnica z Zakładu Inżynierii Tkankowej Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
O zdobyczach inżynierii tkankowej biolog molekularna opowiadała podczas 9. Toruńskiego Festiwalu Nauki i Sztuki. Celem inżynierii tkankowej jest zastąpienie, przywrócenie, udoskonalenie, bądź podtrzymanie funkcji tkanek i narządów przy pomocy implantów uzyskanych z wykorzystaniem żywych ludzkich komórek i biomateriałów.
"Specjaliści zajmujący się inżynierią tkankową łączą metody inżynieryjne i biologiczne dla uzyskania materiału biologicznego, który będzie w stanie zregenerować zniszczoną tkankę w organizmie i przywrócić jej funkcje" - mówiła Anna Kaźnica.
Jak przypomniała, jeszcze kilka lat temu uważano, że narządy hybrydowe, które będą się składały z żywych ludzkich komórek i sztucznych materiałów - biopolimerów nie zostaną stworzone, a niedostatek narządów będzie trzeba uzupełniać narządami zwierzęcymi. "Dzisiaj wiemy, że stworzenie narządów biohybrydowych jest możliwe właśnie dzięki inżynierii tkankowej" - powiedziała.
Uszkodzenia narządów i tkanek powstają na skutek urazów, wypadków komunikacyjnych czy przewlekłych chorób. Leczy się je farmakologicznie, chirurgicznie, przy pomocy przeszczepów narządów oraz implantacji biomateriałów, którą zajmuje się inżynieria tkankowa.
"Spróbujmy wyobrazić sobie dzień, kiedy urządzenia do dializy staną się zbędne, ludzie z cukrzycą insulinozależną otrzymają syntetyczną trzustkę, a osoby z niewydolnością wątroby otrzymają nowy narząd. Dla wielu osób wydaje się to niemożliwe. Tymczasem specjaliści wiedzą, że prędzej czy później to nastąpi" - opowiadała popularyzatorka.
Jak tworzy się implanty? Najprostszym sposobem jest pobranie fragmentu tkanki, np. skóry, wyizolowanie w laboratorium pojedynczych komórek. Komórki te są następnie namnażane w naczyniach hodowlanych. Po uzyskaniu odpowiedniej powierzchni, skóra dostarczana jest do szpitala w celu przeszczepienia jej.