Zapalenie pochwy

Rzęsistkowym zapaleniem pochwy najczęściej sygnalizują obfite upławy, choć czasem przebiega bezobjawowo. W ostrej fazie zapalenia wydzielina jest szaro-zielona, cuchnąca, wodnista, pieni się, często towarzyszy jej świąd. Kiedy dochodzi do zapalenia cewki moczowej, pojawiają się zaburzenia w oddawaniu moczu oraz ból podczas mikcji. W przewlekłej fazie zapalenia wydzielina pozostaje jedynie obfita, czasem podbarwiona krwiście,  jest gęsta biała, żółta lub zielona, niekiedy ma przykry zapach ryb. Kobieta odczuwa ból przy oddawaniu moczu i w czasie stosunku seksualnego, ciało wokół pochwy jest podrażnione, swędzi wnętrze pochwy oraz skóra wokół niej. Ponadto w pochwie pojawia się uczucie pieczenia w pochwie.

Wiele różnych bakterii powoduje zapalenie pochwy. Gardnerella vaginalis to jedna z tych, które najczęściej wywołują to schorzenie. Uważa się, że bakteryjne zapalenie pochwy nie jest przenoszone drogą płciową. Jednak partner powinien zostać przebadany i poddany leczeniu, szczególnie jeśli dolegliwości często wracają.

Czynnikami predysponującymi do rozwoju bakteryjnego zakażenia pochwy są: młody wiek kobiety, zaburzenia miesiączkowania, stosowanie tamponów dopochwowych podczas krwawień miesiączkowych, płukanie pochwy (np. po stosunku) preparatami do higieny intymnej oraz częste zmiany partnerów seksualnych, choć BV nie jest uważane za chorobę przenoszoną drogą płciową.

Przewlekłe zapalenie pochwy. Bezpłodność, jeśli infekcja dojdzie do szyjki macicy i jajowodów. Przeniesienie infekcji od matki na noworodka.

Dbanie o higienę. Dokładne mycie okolice narządów rozrodczych co najmniej raz dziennie specjalnie do tego celu przeznaczonymi preparatami (płyny do higieny intymnej). Używanie niedrażniących i perfumowanych mydeł. Ostrożnie wycieranie się od przodu do tyłu. Unikanie używania preparatów, na które ma się alergię (np. kremy antykoncepcyjne, irygacje). Noszenie luźnej, bawełnianej bielizny. Używanie podczas stosunku specjalnego żelu nawilżającego, w celu uniknięcia mikrourazów. Konieczne jest częste zmienianie podpasek.

Gdy tylko wystąpią opisane wcześniej objawy.

Zasięgnięcie porady lekarskiej przy podejrzeniu zapalenia pochwy lub innej choroby (np. rzeżączki). Unikanie drapania swędzących miejsc w okolicach pochwy. Nawet jeśli objawy ustąpią, konieczne jest dokończenie przepisanej kuracji, gdyż infekcja mogła przybrać przebieg bezobjawowy. Poinformowanie swego partnera o infekcji i przekonanie go o konieczności leczenia. Brak angażowania się w stosunki seksualne, dopóki stan zapalny nie zostanie całkowicie wyleczony. Unikanie używania tamponów.

Przeprowadzenie badania w celu potwierdzenia rozpoznania zapalenia pochwy. Wykluczenie cukrzycy i choroby wenerycznej oraz określenie przyczyny zapalenia. Przepisanie leków odpowiednich dla danego typu infekcji. W przypadku zanikowego zapalenia pochwy przepisanie estrogenu i kremów hormonalnych. w cięższych sytuacjach leczenie powikłań.