Rak szyjki macicy

We wczesnym okresie brak jakichkolwiek dolegliwości i objawów. Później wystąpić mogą tzw. krwawienia kontaktowe, czyli w czasie lub po stosunku płciowym. Bóle pojawiają się najczęściej wtedy, gdy zajęte są już sąsiednie narządy.

Za najważniejszą przyczynę choroby uznaje się obecnie wirusy Papilloma, odpowiedzialne również za powstawanie kłykcin kończystych. Wydaje się, że tłuszczowa wydzielina gruczołów napletka (tzw. łój napletkowy) może także działać rakotwórczo w okolicy ujścia szyjki macicy.

Rak szyjki macicy jest najczęstszym nowotworem narządów rozrodczych kobiety. Ryzyko zakażenia wirusami wzrasta wraz z częstością zmiany partnerów seksualnych. Dużą rolę odgrywa także higiena intymna partnera. Znacznie rzadsze jest występowanie zachorowań na raka szyjki macicy u kobiet żyjących w kulturze, w której zasadą jest obrzezanie, sprzyjające utrzymaniu czystości męskich narządów płciowych.

Rozszerzenie się procesu na macicę i inne narządy (jak na przykład kości, wątroba, pęcherz moczowy, jelita, węzły chłonne), brak miesiączki, niemożność rodzenia dzieci.

Wcześniejsze wykrycie raka zwiększa szanse wyleczenia. Przed zakażeniem wirusem chroni prezerwatywa. Oprócz tego najlepszym sposobem zapobiegania jest codzienne, dokładne mycie penisa przez partnera seksualnego.

W razie pojawienia się krwawień z dróg rodnych poza okresem właściwej miesiączki. Regularne badania u ginekologa zwiększają szanse na wczesne wykrycie choroby.

Samemu nie można. Należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.

We wczesnym okresie leczenie polega na usunięciu powierzchni błony śluzowej za pomocą zabiegu laserowego. W późniejszym okresie stosuje się konizację - stożkowe wycięcie tkanki z ujścia macicy. W przypadku znacznego rozrostu guza usuwa się operacyjnie macicę, szyjkę macicy, węzły chłonne miednicy małej. W razie braku możliwości radykalnej operacji dokonuje się napromieniania okolicznych tkanek.