Bielactwo nabyte

Brak zdolności wytwarzania ciemno-brunatnego barwnika skóry zwanego melaniną. Wskutek choroby na skórze powstają początkowo małe białe plamki. Plamki powiększając się i łącząc ze sobą mogą niekiedy zajmować duże obszary ciała. Charakterystyczny jest wygląd jasnych kremowo-mlecznych lub cielistych odbarwień. Na obwodzie plamy obecna jest charakterystyczna ciemniejsza obwódka. Tego typu odbarwienia mogą występować na skórze całego ciała. Zwykle mają układ symetryczny, rzadziej są pojedyncze lub segmentowe. Najczęściej występują w okolicy łokci, kolan, nadgarstków, grzbietów rąk, otworów naturalnych (ust, nosa, powiek), brodawek sutkowych, narządów moczowo-płciowych.

Najczęściej jej przyczyną jest stopniowy, postępujący rozpad komórek wytwarzających barwnikowych skóry ? melatocytów. Skutkiem rozpadu komórek wytwarzających ciemnobrunatny pigment skóry są odbarwione mleczno-białe lub cieliste plamy ? różnej wielkości i kształtu.

Ta choroba występuje stosunkowo często, gdyż występuje u ok. 4% populacji świata. Choroba dotyczy zarówno dzieci, jak i osób dorosłych. Ryzyko zachorowania wzrasta u osób cierpiących na schorzenia tarczycy lub cukrzycę, jak również w przypadku osób, u których występują schorzenia układu odpornościowego.

Bielactwu nabytemu mogą towarzyszyć choroby o potencjalnym podłożu autoimmunologicznym ( cukrzyca, anemia złośliwa, niektóre choroby tarczycy). Zmiany wyglądu chorych, zależne od rozległości odbarwień i pierwotnej karnacji skóry, mają zwykle bardzo duży, ujemny wpływ na psychikę tych osób.

Przy aktualnym stanie wiedzy na tamat bielactwa nabytego zapobieganie temu schorzeniu nie jest możliwe.

Wówczas, gdy plamy bardzo szpecą.

Unikać nasłoneczniania plam lub zmniejszyć opalenie wolnej od plam skóry przez zastosowanie środków przeciwsłonecznych z wysokim współczynnikiem ochrony świetlnej. Białe plamy można pokryć makijażem lub zabarwić samoopalaczem.

Miejscowa fotochemoterapia (na małe plamy nakłada się lek, potem można w niektórych przypadkach zabarwić białe plamy przez naświetlanie słoneczne lub lampką kwarcową), leczenie PUVA (leczenie polegające na podawaniu doustnie metoksalenu przy jednoczesnym naświetlaniu promieniami ultrafioletowymi), próba rozjaśnienia normalnej skóry twarzy i rąk, by uzyskać jednolite jasne zabarwienie.