Ostra niewydolność krążenia

Objawia się nagłym, szybko postępującym osłabieniem ogólnym, uczuciem narastającej duszności, postępującym zblednięciem, zimnym potem, przyspieszoną lub niewymiarową akcja serca, przyspieszonym i słabo wyczuwalnym tętnem, bólem koło serca z wrażeniem bezładnej, niemiarowej, wolnej lub znacznie przyspieszonej akcji serca, ciężkim oddechem, charczącym, ze słyszalnym odgłosem jakby "gotującej się wody" w drogach oddechowych, nagłym wystąpieniem bólu w klatce piersiowej, sinicą na twarzy i górnej części tułowia ze znacznie odczuwaną dusznością, zlewnym potem i znikającym tętnem, nagłą utratą przytomności, zaburzeniami mowy, wystąpieniem asymetryczności rysów twarzy, mniej lub bardziej wyraźny niedowładem którejś z kończyn.

Nagłe zaburzenie pracy serca, niewydolność lewej komory serca przy obrzęku płuc, ostra prawokomorowa niewydolność krążenia w następstwie zatoru w łożysku naczyniowym w tętnicy płucnej, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego.

Do wzrostu zachorowań przyczynia się większa skuteczność zabiegów kardiochirurgicznych, Częściej chorują także ludzie cierpiący nad podwyższone ciśnienie tętnicze, które nie leczone obciąża serce. U ludzi młodych ważnym czynnikiem ryzyka są wady wrodzone.

Obrzęk płuc, zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca, nagła śmierć sercowa.

Podstawowym postępowaniem zapobiegającym wystąpieniu niewydolności krążenia jest odpowiednie i systematyczne leczenie chorób, które mogą do niej doprowadzić.

Wystąpienie objawów jest wskazaniem do pilnego wezwania lekarza.

Dieta powinna zawierać najmniejszą, jak to możliwe, ilość soli kuchennej, duże ilości witamin, mikro- i makroelementów oraz małą ilość tłuszczów pochodzenia zwierzęcego. W przypadku niewydolności krążenia jakiegokolwiek stopnia częste kontrole lekarskie i odpowiednie stosowanie się do zaleceń lekarza mają duży wpływ na przebieg choroby.

W przypadku zaostrzenia niewydolności krążenia wskazany jest pobyt w szpitalu w celu dokładniejszej diagnostyki i odpowiedniej modyfikacji leczenia. W przypadku ustabilizowanej niewydolności krążenia możliwa jest kontrola i leczenie ambulatoryjne. Zakres aktywności fizycznej zależy od stopnia niewydolności krążenia. Terapia zwykle jest wielolekowa i ma na celu zmniejszenie ilości gromadzących się płynów w organizmie, poprawę kurczliwości serca, wyrównanie licznych zaburzeń neurohormonalnych towarzyszących niewydolności, działanie antyarytmiczne i uzupełnienie niedoboru poziom potasu. Leki dobiera się w zależności od przyczyny niewydolności krążenia i aktualnego stanu pacjenta. W przypadku wad zastawkowych wykonuje się korekcję chirurgiczną lub wszczepia sztuczne zastawki. W przypadku zaawansowanej niewydolności krążenia jedynym sposobem postępowania pozostaje przeszczep serca.