Zapalenie sromu

Zapalenie sromu objawia się zaczerwieniem skóry z białawymi nalotami, a także pieczeniem i świądem. Pojawić się może bolesność, a także obrzęk okolicy objętej procesem zapalnym.

Stany zapalne pojawiają się najczęściej w miejscu uszkodzenia nabłonka lub z powodu zmniejszenia jego odporności na czynniki zakaźne. Zapalenie sromu powstaje najczęściej na skutek zaniedbań higienicznych, urazów mechanicznych lub zakażeń (gronkowcowych, grzybiczych, rzęsistkiem pochwowym, krętkiem kiły i innymi). Pewna grupa tych zapaleń występuje też na podłożu alergicznym (uczulenie na środki czystości).

Zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia sromu występuje u kobiet z nadwagą, cierpiących na cukrzycę oraz mających problemy z nieotrzymaniem moczu. Częstsze są również w przebiegu ciąży.

W przypadkach nieleczonych może dochodzić do wtórnych zakażeń pochwy, cewki i pęcherza moczowego. Czyraczność sromu może być przyczyną rozlanego ropnego zapalenia skóry. Choroby zapalne sromu są bardzo niebezpieczne u kobiet w ciąży, gdyż mogą być przyczyną zakażenia wód płodowych i poronienia.

Unikanie czynników ryzyka oraz dbałość (ale nie przesadna) o higienę intymną zmniejsza znacznie prawdopodobieństwo wystąpienia chorób zapalnych sromu. W przypadku już istniejącej infekcji ważna jest również kontrola i ewentualne leczenie partnera.

Gdy tylko wystąpią wcześniej opisane objawy. Konieczna jest wizyta u specjalisty - ginekologa.

Podstawą jest dbałość o higienę osobistą i stosowanie bawełnianej bielizny. Pomocne będzie ograniczenie kontaktów seksualnych.

Leczenie zależne jest od czynnika wywołującego zapalenie. W infekcjach bakteryjnych stosuje się nasiadówki odkażające, przemywanie, a także maści lub kremy z antybiotykami. W ciężkich przypadkach (szczególne czyraczności) konieczne może być również podanie antybiotyków doustnych. Infekcje grzybicze leczy się tylko miejscowo. Terapie uzupełnia się lekami przeciwbólowymi, przeciwzapalnymi oraz witaminami.