Zapalenie dwunastnicy

Mniej lub bardziej burzliwie występujące bóle w środkowym nadbrzuszu o charakterze gniotącym, piekącym lub kurczowym, którym towarzyszą zazwyczaj nudności, a nawet wymioty, stany gorączkowe, ogólne złe samopoczucie i niekiedy biegunka oraz znaczne ogólne osłabienie.

Najczęściej dolegliwości są skutkiem nadkwaśności, stresu oraz zażywania niektórych leków, np. salicylanów, środków przeciwreumatycznych. Powodują one przekrwienie, obrzęk, a nawet niewielkie uszkodzenia błony śluzowej dwunastnicy, czyli tzw. nadżerki. Jeśli zlekceważymy sygnały ostrzegawcze, ranki mogą się powiększać albo pogłębiać. Choroba nabiera charakteru przewlekłego lub prowadzi do owrzodzenia.

Poprzedza często owrzodzenie dwunastnicy.

Gdy bóle utrzymują się przez dłuższy okres czasu.

Samopomoc polega przede wszystkim na stosowaniu lekkostrawnej diety, umożliwiającej odbudowę uszkodzonej błony śluzowej; całkowitej rezygnacji z papierosów i alkoholu oraz zażywaniu leków hamujących wydzielanie soków żołądkowych (np. ranitydyna, omeprazol) lub zobojętniających kwas solny (np. manti, gealcid).

O leczeniu farmakologicznym musi zadecydować lekarz prowadzący. Zapalenie dwunastnicy leczy się dietą oraz lekami zmniejszającymi wydzielanie kwasu solnego przez żołądek (inhibitorami pompy protonowej i/lub H2 blokerami). Ważne jest także czy istnieje zakażenie Helicobacter pylori. Jeśli tak dodatkowo stosuje się dwa antybiotyki stosowane przynajmniej przez tydzień.