Schizofrenia
opis, objawy
SCHIZOFRENIA HEBEFENICZNA - zachowanie jest młodzieńcze, zbyt swobodne, niedostosowane do sytuacji, dziwaczne, występują nieprzewidywalne sytuacje: śmiech, płacz i chichot mogą po sobie następować pozornie bez związki. SCHIZOFRENIA KATATONICZNA - chorzy sprawiają wrażenie nadzwyczaj napiętych, "zastygłych" w sobie, podnieconych wewnętrznie, mogą zamierać w bezruchu na wzór posągu lub nagle miotać się, wykonywać dziwne, niepohamowane ruchy. SCHIZOFRENIA PARANOIDALNA - zaburzenia postrzegania, pojawiają się omamy, duże pobudzenie, roztargnienie, łączenie niepowiązanych ze sobą zdarzeń w nowe ciągi przyczynowo-skutkowe, urojenia (chorzy czują sie manipulowani, zagrożeni spiskami),.
Schizofrenia
przyczyny zachorowania
Spożycie alkoholu, zażywanie środków odurzających lub leków, wypaczenie pewnych procesów w obrębie mózgu (jeszcze nie sklasyfikowano, jakiego są rodzaju), zaburzenia w zakresie przemiany materii lub defektów enzymatycznyhc, wrodzona predyspozycja, oddziaływanie czynników społecznych i psychicznych.
Schizofrenia
ryzyko zachorowania
Około jednego procenta ludności w okresie swego życia przeżywa jeden epizod schizofreniczny. Osiemdziesiąt procent dotkniętych zachorowuje przed czterdziestym rokiem życia. Schizofrenia starcza może ujawnić się po sześćdziesiątym toku życia. Kobiety zapadają najczęściej po trzeciej dekadzie życia, mężczyźni wcześniej. Prawdopodobieństwo zachorowania wynosi przeciętnie 0,8%, u dzieci chorego - 5-10%, a u rodzeństwa 8-14%.
Schizofrenia
następstwa i powikłania
Prawie zawsze w schizofrenii paranoidalnej występuje ryzyko popełnienia przez chorego samobójstwa. Chorzy zostają zepchnięci na margines życia społecznego. Utrata pracy, przyjaciół, kontaktów towarzyskich, całkowita izolacja chorego.
Schizofrenia
jak zapobiegać
Dzieci chorego na schizofrenię jednego z rodziców wymagają szczególnej opieki ze strony zdrowej matki lub ojca, w przeciwnym razie ryzyko przyswojenia (indukowanego) urojenia jest bardzo wysokie.
Schizofrenia
wizyta u lekarza
Natychmiast z chwilą pojawienia się omamów lub urojeń.
Schizofrenia
jak można sobie pomóc
Pomoc we własnym zakresie jest możliwa tylko pod warunkiem, że chory na schizofrenię człowiek, uzna swoje dolegliwości za chorobę. Pomoc mogą zaoferować także bliscy: przyjaciele, rodzina, znajomi. Nie należy zostawiać chorego samego z problemami, trzeba przekonać go, że leczenie psychoterapeutyczne w warunkach ambulatoryjnych może uwolić go od piętrzących się udręk. Istnieją grupy samopomocy dla rodzin osób cierpiących na schizofrenię.
Schizofrenia
jak się leczy
Na pierwszy plan wysuwa się doradztwo społeczne i psychoterapia. Jednynie te formy leczenia gwarantują przywrócenie chorym ich własnych zdolności, odczuć, wzorów myślenia i zachowania. Leki przynoszą tylko uspokojenie, nie powodują wyleczenia, dlatego też są stosowane jako środki wspierające inne formy terapii. Niezbędne jest przy tym zrozumienie i życzliwe wsparcie ze storny bliskich (przyjaciół, znajomych, rodziny).