Prawo: kiedy słowa decydują o leczeniu

Zdaniem prawnika
Mecenas Katarzyna Bondaryk z kancelarii Hogan & Hartson uważa, artykuł 38 wskazuje wprost uprawnienie apteki do wydania leku niezamieszczonego w wykazach refundacyjnych, po spełnieniu odpowiednich warunków ustawy.

– Nakreślając ogólne zasady zamiennictwa leków należy rozróżnić dwie sytuacje: pierwsza – kiedy na recepcie znajduje się lek umieszczony w wykazach refundacyjnych, natomiast poza wykazem pozostają jego odpowiedniki, które spełniają kryteria limitu ceny oraz tożsamości terapeutycznej. W takim przypadku lek taki może być zamieniony na nieumieszczony w wykazach odpowiednik, a cena tego zamiennika zostanie również poddana refundacji – wyjaśnia mecenas Bondaryk.

W drugiej sytuacji – kiedy na recepcie jest odpowiednik leku refundowanego, który spełnia kryteria terapeutyczne oraz cenowe – aptekarz jest uprawniony do wydania pacjentowi leku nieumieszczonego na wykazach, na zasadach przewidzianych dla jego odpowiednika, znajdującego się na wykazie refundacyjnym.

Dwa artykuły
Art. 38 ust. 5 ustawy o świadczeniach dopuszcza więc możliwość, w której pacjent przychodzi z receptą na lek nierefundowany, którego odpowiednik znajduje się na liście i otrzymuje lek nieumieszczony w wykazach refundacyjnych, na warunkach cenowych przewidzianych dla jego refundowanego odpowiednika.

Ten przepis jest „drugą stroną“ art. 38 ust. 4, który przewiduje sytuację odwrotną – jeżeli na recepcie jest lek refundowany, farmaceuta ma obowiązek poinformować świadczeniobiorcę o możliwości nabycia innego leku, po spełnieniu warunków ustawy.

– Ustawa przewiduje więc możliwość zamiany na lek nierefundowany, kiedy lek zamieniany (umieszczony na liście refundacyjnej) jest wskazany na recepcie, bądź kiedy na recepcie jest lek (nierefundowany), którego odpowiednik jest na liście refundacyjnej. Art. 38 ust. 4 mówi o obligatoryjnym zachowaniu apteki – „musi“, natomiast art. 38 ust. 5 wskazuje na fakultatywność – „może“ – stwierdza mecenas Bondaryk.